Het heeft enige tijd geduurd, maar nu durf ik het, schoorvoetend, toe te geven. Ik leef nog in de steentijd en ben jager-verzamelaar. Lange tijd maakte ik mijzelf wijs dat de aanschaf van fotoboeken een vanzelfsprekende noodzaak was. Een noodzakelijk kwaad waar onvermijdelijk mee geleefd moest worden. Als fotograaf maakte je jezelf wijs dat het naslagwerk was. Beeldmateriaal dat noodzakelijk is om je vak up-to-date te houden. Kennis nemen van collega’s en concurrentie. Gereedschap, zoals een timmerman regelmatig nieuwe beitels en zagen aanschaft. Diep in je hart weet je wel beter. >>> Lees verder

Boekeling. Het boek als vondeling

Bij de aanschaf van nieuwe boeken heb ik steeds vaker de gedachte de emotionele of culturele waarde te vergelijken met een bezoek aan een theater, bioscoop, of zelfs museum. Bij het betreden van het theater betaal je de toegangsprijs van twintig of veertig euro, ( bij popconcerten nog veel meer, maar dat is een ander verhaal) je consumeert het gebodene en je hoopt na een paar uur gelouterd de ambiance te verlaten. Je kan natuurlijk halverwege de voorstelling vertrekken, maar hoe dan ook ben je je geld kwijt. Je verwacht ook dat de culturele geestelijke injectie gevoelsmatig gelijke tred houdt met de financiële aderlating. De betreffende voorstelling zie je meestal maar een keer en niemand eist dat hij voor de betaalde toegangsprijs nogmaals gratis een voorstelling mag bijwonen.

>>> Lees verder